Her şeyde çok sinir bozucu
bir olması gerektiği gibilik var.
Eşyaların dağınık
olanlarının dağınıklığı, düzenli olanlarının düzeni sinirimi bozuyor. Neyi
nereye bıraksam orada duruyor. Sartre'ın dediği gibi, alayı iğrenç birer varoluş
bunların. Her şey yerli yerinde, içim içimde, dışım birazdan dışarı çıkacak.
Öyle netameli falan değil, süfli bir sakinlik her yere yaygın.
Bir yerlerde bir saatli bomba
olacaktı, kurayım da patlasın bari.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder