11 Eylül 2015 Cuma

YA İÇİNDESİNDİR ÇEMBERİN YA DA

Bundan önceki son iki yazıda da aynı şeyden bahsetmişim. Ana fikri söylemeden aynı şeyi orasından burasından anlatıp duruyorum. Bu da aynı konulu üçüncü yazı.

İşçi aylığıyla evini zar zor geçindiren bir adam olsun ve bu adamın tek lüksü her ay başında sokağının başındaki kebapçıda yediği bir porsiyon çiğ köfte olsun. Adam hem çiğ köfteyi çok seviyor hem de iddiası o ki dünyanın en iyi çiğ köftesi o varoş kebapçıdaki bilmem kim ustanın elinden çıkmakta.  Bir gün bir asker arkadaşı tesadüf ediyor, “oturalım bir yerde bir şeyler yiyelim” derken asker arkadaşı bizimkini bmw bilmem kaç arabasına koyup gayet  lüks bir restorana götürüyor. Normal olarak çiğ köfte istiyor bizimki ve yedikten sonra anlıyor ki…dünyanın en iyi çiğ köftesi o varoş kebapçıdaki değilmiş, çamur gibi bir şeymiş hatta bu yediğinin yanında.
O lüks restorana tekrar gitme imkanı olmadığını da hesaba katarak…
Soru: Adamımız bir kereliğine de olsa harbi mi harbi bir porsiyon çiğ köfte yediği için karda mıdır yoksa her ay başında “dünyanın en iyi çiğ köftesi”nden yeme lüksünden olduğu için zararda mıdır? Bu zengin asker arkadaşı iyilik mi etmiştir kötülük mü bizimkine? Daha basit sorayım; her ay yediği çamurun dünyanın en iyi çiğ köftesi olmadığı gerçeğiyle yüzleşmek adamımızı nasıl etkilemiştir?

Cevap: Olgunlaşmıştır adamımız çünkü yanlış bildiği bir şey doğruya evrilmiştir. Bu olgunlaşmanın faturası da eldeki tek lüksünden olmuş olmasıdır.

Haz ve anlam, bütün mesele bu. Anlamın besleyicisi gerçekler, hazzın besleyicisi ise yalanlar.

Bişi vardır, değerli bişi. Bir güzel fikir, bir değerli ihtimal.Senindir. Senin olduğu için alır içine sokarsın. Gerçekmiş gibi içinde taşırsın. İçinde taşıdığın “gerçek” sana haz verir. Sonra gün gelir o şeyin aslında sana ait olmadığını hatta hiç olmadığını öğrenirsin. “Gerçek” bile değilmiş?  (Türlü versiyonlarıyla herkesin başına gelmiştir bu) Artık içinde taşımayacağına mı yoksa bunca zaman beyhude taşıdığına mı daha çok yanarsın? Meşrebe göre farklılık arz eder bu sorunun yanıtı. Burada da bir kar-zarar hesabı olduğu kesin. Neticede olan hep aynıdır ama; gerçekler nefes almayı zorlaştırır.

Mutluluk denen hazdan layıkıyla nasiplenebilmek için yalanlarıyla güzel öpüşebilmeli insan. Bir yerlerde yazmıştım bunu daha önce, şişmiş yalan balonunu gerçeklik iğnelerinden iyi sakınmak lazım. Öyle her doğruyu öğrenmek için  götüne çok güvenmemeli insan. (Bir Türk gereklilik kipli cümle kuruyorsa anlayın ki gerçekleşecek olan o cümlenin tam tersidir.)
İnsan kendisini en çok da merakından korumalı.

Zaman parametresi var bir de. İlanihaye bir devamlılık beklentisi şirk kokar. Bu gün beyaz olan taş yarın kararır. (Güneş, oksijen falan) Taşın rengine dair tüm zamanları içeren (dehr) varılacak yargılar yanlış olmaya mahkumdur. Derya içre olup da deryayı bilmeyen balık türünden bir açmazdır bu, hem zamanın içinde olup hem de zamanı anlayamazsın ki. Portakal gibi işte yani... Portakalı anlayıp da ne yapacaksın be adam, yesene.

Düş peşime Olric!



NOT:
Konuyla çok alakası yok aslında da... Infamous filminden bir sahne paylaşasım var.
Bu adamın anlattıkları farklı zamanlarda aklıma gelir dururdu, sabah "tam olarak ne diyodu lan bu?*" fikriyle izledim tekrar, monitör görüntüsünü de kameraya çektim.
Öyle çok da derin şeyler söylemiyormuş amcam ama söylediklerinde hak payı yüksek. Bu repliklerin aklıma gelip durmasına sebep de tek bir şeyi çok doğru yaparak rüzgarlara karşı nasıl daha dirençli  olabileceğimizi  içselleştirememiş olmam sanırım...ama adam haklı.
Gereklilik kipli anafikir: Hayatta en az bir şeyi doğru yapmalı.

Küçük not: Infamous güzel filmdir, Truman Capote'un gerçek hikayesini anlatır. Aynı hikayeyi neredeyse birebir anlatan "Capote" diye bir film daha var ki o daha güzeldir, izlenecekse Capote izlenmelidir. Ben niyeyse ikisini de izlemişim! Philip Seymour Hoffman, Capote'daki performansıyla Oscar almıştı.
Meşhuur "To Kill A Mockingbird" filminin aynı adlı romanının yazarını da  Capote'un arkadaşı olarak izliyoruz her iki filmde. (Bkz. lüzumsuz bilgiler)




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Öne Çıkan Yayın

ÇOK GÜZELSİN GİTME DUR NOKTASI

Şahsi tarihimizin tekerrür ede ede gözümüze sokmaya çalıştığı toplamda sadece tek bir şey vardır belki de: O aslında öyle değil. Taz...