6 Ocak 2016 Çarşamba

SİBİRYA'YI ÖZLEMEK

Sona kalan, en sona kalan, sonunda hep kalan, kesif bir gurbet hissi. O gurbet hissi ki duygu duvarının en altındaki tuğladır, bütün bina onun üzerine inşa. Ben hiç gurbet görmedim halbuki, kendimi gurbette hissetmedim ya da...bilmediğim bu şey hakkındaki bu keskin cümleler ne ola ki? Standart kitabi entel dantel tespitlerimdendir, başka ne olacak?
Sibirya'da yaşayanlar kıştan hiç şikayetlenmez...o Sibirya ki bana en öz sıla. 

3 yorum:

  1. Burdan da baglarim ben fernweh hikayesine:) Almanlar tek kelimede çözmüş olayı. Başka dile cevirsen ya şiir oluyor ya cümle ama asla tek kelime değil. O yüzden seviyorum bu kelimeyi:))

    YanıtlaSil
  2. google translate "uzak ülkeleri özlemek" diyor. vay be bunun için kelime istihdam etmiş adamlar demek, saygı duydum valla.
    ama çağrışım yükü ağırdır bu kelimenin kesin, "sonbahar uğultusu duymak" ve/veya "içinden bir geminin kalkıp gitmesi uzak yalnızlık limanlarına" da dahil midir mesela bu "fernweh"e? ya cennet'i özleyen ruh meselesi?
    gündemin ilk maddesi olsun, tane tane anlat bu fernweh'i bana, gerçekten merak ettim. hikayesi varmış bi de onu da anlat olur mu? :)

    YanıtlaSil

Öne Çıkan Yayın

ÇOK GÜZELSİN GİTME DUR NOKTASI

Şahsi tarihimizin tekerrür ede ede gözümüze sokmaya çalıştığı toplamda sadece tek bir şey vardır belki de: O aslında öyle değil. Taz...