MELANKOMİK NOTLAR - 44

 Pirinçli anı:
Markete girdim, dedim ki:
Reis baldo pirinç var mı?
Kalktı vermek için, yarı yolda durdu, döndü dedi ki:
Marka olarak mı Reis?
- Evet.
- Haa, yok.
Madem yoktu niye vermek için kalktı diye düşünerek çıktım marketten, çıktıktan sonra düştü jeton, virgül yoktu benim sözümde Reis! :)

 

Pirinçli tespit:
Hayat görüşüm; ya yap, ya da yapma, Basmati pirinç yeme mesela.
Bu Basmati cinsi pirinç ötekilerden bilmem hangi sebeplerle daha faydalıymış ya da daha az zararlıymış filan… iyi de leziz değil arkadaş!
Daha az zararlı diye pilavı Basmati’den yapmak, çirkin kadınla zina etmenin daha az günah olduğunu ummak gibi bir şey… ki saçma!
Ben bünyeye nişasta-kalori sokuyorsam soktuğuma değmeli yani, bu sebepten kötü baklavadan daha kötü çok az şey var dünyada.
Sütlacı daha düşük kalori temennisiyle az şekerli yapmak da öyle, 100 kalori yerine 90 kalori olsun diyerek boş boş pirinç geveliyorsun.
Ya yap, ya da yapma, arası Cehennem…budur.

 

Şartlı refleksle zihnimde yer etmeye çalışan şeyleri sevmiyorum.
Ağlar gibi şarkı söyleyenler, daha hüzünlü filan olsun diye lüzumsuzca tizlere çıkanlar… olmasanız keşke! Kardeşim sen içinden geldiği gibi söyle, söylerken de kim dinliyor diye düşünme, olur da ortama bir hüzün filan yayılırsa bana sirayet eder zaten, zorla duygulandırmak nedir, hedef kitlen miyim lan ben senin?!
Abartılı-yüksek rol kesen oyunculardan da ikrah-nefret! (Canımın içi Meryl Streep, hem şiirsel hem de gerçek olmak mümkün)
Bunun şaşırtma versiyonu var bir de, hayatın anlamını karşısındakini şaşırtmakta bulmuş hayat ıskalayıcıları var, kendince çok ilginç bişiler bişiler anlatıyo, sonra uzun bir es verip (s vermek mi yazmalıydım, nasıl yazılıyo bu) seni gözlüyor şaşırdı mı diye? Şaşırmış gibi yaparsan da mutlu oluyo. Niye ki, manyak mısın? Sen içinden geldiği gibi anlat, gerekirse şaşırırız… nasıl ki gerektiğinde hüzünleniyoruz, öyle de şaşırırız.
Bişiler devşirmek için insan darlayan tayfanın icraatları işte…
1984’den geldi aklıma bunlar. Yazar anlattıklarının çok ilginç olduklarından o kadar emin ki aklı sıra şaşırma duygumuza sağlı sollu kroşeler indiriyor. Bende yarattığı etki ise tiksinme… içinde yüzdüğü şaşırtma kaygısı gerçekten de tiksinilesi! Gerçek bir edebi enkaz, bitsin diye okudum, bitti şükür. Bitmek bilmeyen di-li geçmiş zamanlı cümlelerin yarattığı tatsızlık, sıfat tamlamalarının aşırı kullanımı, lüzumsuz tasvirler-nitelemeler, ne olumlu ne de olumsuz olmasına özen gösterilmiş cümleler ve bu belirsizliği şiar edinmiş cümlelerle hem gerçekçi hem sofistike bir hava yaratma beklentisi…o Big Brother imgesi de öyle uf acayip ilginç filan değil, gerçekten berbat bir kitap, kral çıplak!

Tuzaktaki bir hayvanı kurtarırken kameraya almayı akleden kişi... kameraya çekebilmek için hayvanı tuzağa düşürme potansiyeline de sahiptir. 
Gerçek kahramanlar kamera kullanmaz.

Aşk; ancak korkusuzca ve tiksinti duymadan tekrar kendin olabildiğinde son bulur…buyurmuş Elena Ferrante ablamız My Brilliant Friend dizisinin 4. sezonunda. Eyvallah, amenna, saygılar ablam.
https://www.kitapyurdu.com/kitap/elena-ferrante-napoli-seti-4-kitapkutulu/405384.html&filter_name=elena+ferrante
Bu dizi bu 4 cilt romanın neredeyse bire bir filmleştirilmesi, kitaplar da dizi de aşırı muazzam, bir önceki melankomik notta da havai fişek sahnesinin linkini atmıştım.

İyilik, iyilik yaptığın kişiyi iyi bir insana dönüşmekten uzaklaştırıyorsa iyi bir şey değildir.

Bir ilişkiyi başlatan sebep, bitiren sebep oluyormuş… genelde. Havalı bir boş laf değil bu mantıksal zemini var.
Tarafların öne çıkan özellikleri başta onlara hoş bir hava, gizem, karizma katarken devamında çantada kekliğe dönüşmelerine sebep olur, merak yerini sıkılmaya bırakır.
Aynı özelliğe başta ederinden fazla bir bedel biçilirken akıbet değerinden eksiğine bozdurulur o özellik… gibi.
Evet, heyhaat.

Anlaşmazlık çıkartmak şeytanın mühim bir yeteneğidir ama asıl yeteneği anlaşmaktır. Şeytan uzlaşır.

 

Bir gün gelecek sen de perîşân olacaksın,
Ey gonca, bu cem’iyyeti her-dem mi sanırsın?
Ziya paşa
Entropi daha güzel anlatılamazdı, açılma perişanlıktır, toplanma durağanlık.
Haşır, toplamak demek, neşir de yaymak, nefes almak havayı haşretmek, nefes vermek neşretmek, haşır-neşir olmaksa yaşamak… çünkü sadece ölüler nefes almaz. Haşretmeden de neşredemezsin, bu sebepten dağılma hep toplanmadan sonra gelir. … yani her şey birgün dağılacaktır çünkü hayat.
Bir başka entropi için bkz. kaz ayakları.

 

Sakar aşık, aşk ateşini kalbinde yakmaya çalışırken kalbini tutuşturur. Menemen yaparken evi yakmak gibi bir şey. Çözümse başka eve taşınmak, bir önceki yandı.

 

Yürüyen kuş gibi hissediyorum bazen, kanatlarım var ama ayakları kullanıyorum sadece.

 

Ben sana mecburum’u ben yazmış olsaydım “ben sana maruz kaldım” diye başlardım.

 

Sene taa bilmem kaç, yaş 20 filan, yazıhanede kitap okuyordum, kapı çaldı bi amca girdi, kalem satıyormuş, kitabın okuduğum sayfasının kenarını kıvırdım, kalem almayacağımı söyledim amcaya.  Bibliyofil bi adamdı ki gözlerinde kitap okuyor olmamdan memnun oluşunu gözledim, gülümseyerek yanıma geldi, oradaki gazeteden küçük bi parça kopartıp bana uzattı ve “sayfaları kıvırma, arasına bu kağıdı koy” dedi.
Sayfasını kıvırmak kitaba saygısızlıkmış filan…
O gün bugündür kitapla ayraç takım gibi bende, kitap, ayraç olmadan okunamayan bir şeymiş gibi, ayraç bulamazsan kitabı okuyamıyorsun filan, rezillik!
Değerli-mühim-saygın olan kitabın cismi değildir, içindekilerdir. Pek çok kitabın içindekiler de değerli değildir o da ayrı tabi ama konumuz değil. Mazrufu ıskalayıp zarfa koşmamak lazımdır. Senden keşke kalem alsaydım ama seni hiç dinlemeseydim be amca, ölmüşsündür muhtemelen, Allah rahmet eylesin.

 

 

-        Dokunma duyusu yüzünden.
-        Ne?
-        Gerçek bir şehirde yürüdüğünü düşün, geçerken insanlara sürtünürsün. Birileri sana çarpar durur. Los Angeles’ta kimse sana dokunmaz. Daima bu metal ve camın arkasındayız. Bu dokunuşları öylesine özlüyoruz ki sırf bir şeyler hissetmek için birbirimize çarpıyoruz.
Crash (2005) filminin giriş sahnesi.

Sureti orijinalinden daha güzel şeyler:

Orijinalini sonuna kadar dinleyemedim, kötüydü, çocuksa pek güzel söylüyor.
Videoya vesile olan dayı; insanda sarılma isteği uyandırıyorsun. Görünen o ki Felek tependen vura vura boyunu kısa bırakmış (beni de çekip uzattı) ama hüznün de boyundan uzun... Allah seni ferahlatsın, bi de az iç. (Kim bu denli dutuşan odlara kılmaz çare su)

Orijinali de pek meşhur pek güzeldir ama bu konser kaydının yakınından bile geçemez. (Bence)

Bu kızın adını biliyordum sadece ve sıradan piyasa işi şeyler yapıyor sanıyordum, bu videoyu dinledikten sonra (100 kere filan) öyle olmadığına kanaat getirerek başka performanslarını dinledim... ilk fikrime geri döndüm, sıradan piyasa işi şeyler.
Kızda Eleni Vitali kanı var ama saçmaaa sapan şeylerle uğraşıyor, çok yazık.
Şarkının orijinalini de sonuna kadar dinleyemedim kötü çünkü, şarkı sadece bu kızda kanatlanıyor... Köroğlu'nun atı gibi kız ama Köroğlu'nun babasına rastlamamış hiç.

 

Ah İstanbul İstanbul olalı...
Video yok çünkü aslından güzel bir suret yok ama olmalıydı! Çok güzel bir şarkı ama sahibi dahil hiç kimse hakkını vererek söyleyemiyor, tıpkı Mahzuni türküleri gibi bu şarkı da sahipsiz.(Mahzuni türkülerini de Mahzuni dahil hiç kimse hakkını vererek söyleyemiyor...bence)

 

Videoya gerek yok, Elfida şarkısını Hozan Beşir denen şımarık kişi, Haluk Levent'ten çok daha güzel söylüyor. (Maalesef)