KÖR ÇİTA SENDROMU

Yoktu böyle bir sendrom, artık var, sayemde :) Bir arkadaşımla konuşurken spontane yaptım bu ilmi keşfi.

Arkadaşımın kafası bir adama takılı lakin işin oluru pek var gibi değil. Adamın “muhtemelen” ilgilendiği bir kızın insta profilini gösterdi bana biraz üzgün…kurcaladım ben de, fotolara yazılara falan baktım…

”lann” dedim, “bu herif sana değil de bu kıza bakıyorsa hakikaten…bırak lütfen baksın! Tek başına yetersizliğinin ispatıdır yani şu kıza kafasını çevirip bakması, seninle işinin olmaması da hayırlıdır.” dedim. Kız nasıl diyim, biraz fazla yüzeysel, fazla piyasaydı, fiziksel görünüm olarak da arkadaşımın yakınından geçemezdi.

Sonra çitaları anlattım :)

Çitalar kalori hesabı yapan hayvanlardır. En hızlı memeli (110 km/h falan) ünvanına sahip bu muhteşem canlı koşarken aşırı kalori harcadığı için peşinden koştuğu avdan alacağı kalorinin koştuğuna değmesinin hesabını yapar. Yani söz gelimi bir tavşanı 3 km kovalarsa tavşandan alacağı kalori koşarken yaktığı kaloriden az olacağı için tavşanı 1 km’den fazla kovalamaz…ama bir geyiği 5 km bile kovalar! (Km örnekleri atmasyon-örnek, yoksa nerden bileyim tavşanı ne kadar kovalar?) Sadece hızlı değil aynı zamanda akıllı hayvanlardır yani, adamına göre muamele ederler!

“Eee ne alaka?” dedi, “ne ilgisi var çitaların benim işimle?”

Dedim: Senin adamda kör çita sendromu var.  :)

Kör çitalar, adı üstünde kördürler. Var olan şeyleri göremedikleri gibi olmayan şeyleri de var zannederler. Tavuğu kaz, geyiği tavşan zannederler. Halisünatif bir inkar içindedir bütün her şeyleri.  Koca bir geyik için kıllarını kıpırdatmazken kıtipyos bi tavşanın peşinde helak olurlar, beyhude koşular içinde geçer ömürleri.

Yani eşek için hoşaf neyse, arkadaşımın göz ardı edilemez ışıltılı zekası, entelektüel donanımı, üst kalite-seçkin karakteri, üstüne güzelliği bu kör çita için o idi. Bu kız bu adama fazla idi yani, net!

Önce biraz ağrına gitti sanki ama hoşuna gitti sonra, güldü, “hakikaten yahu” dedi :)

Buraya kadar iyiydik de sohbetin tam burasında bombayı patlattı, “e sen de kör çitasın o zaman” dedi. Bir anda buz kesti yüzümdeki gülümseme, öyle dondu kaldı! Yorum yapmadım, gözlerimi kısarak kötü kötü bakmakla yetindim…ve konuyu değiştirdim hemen, bu saçma sapan mevzuyu devam ettirmenin manası yoktu.

E yani başkasına sokarken iyiydi de, iğneyi etimde hissetmekten pek hoşlanmadım haliyle.

Neyse işte, bir hakikati ifşa etmekle kalmadı, bilim dünyasına da yeni bir keşif hediye etti bu sohbet. Çok şükür :)

Sonradan not:

Unuttum demin söylemeyi, sonradan dua ettik bi de beraber:

Bize etine buduna sağlam geyikler ihsan eyle Ya Rabbi.

Amin.

Kıtipyos tavşanları bizden ırak eyle Ya Rabbi.

Amin.

Arada yanılsak da çok da mal olmayalım, bizi mallıktan muhafaza eyle Ya Rabbi.

Amin.

Bizlere sağlıklı bir liyakat değerlendirmesi için zihin ve göz açıklığı,feraset, basiret ihsan eyle Ya Rabbi.

Amin.

Sadakallahülazim.