Hiç kimse için dünyayı yakmaya değmez.
Hiç kimse için dünyanı yıkmaya değmez.
Alıp avucunun içine kor ateşi, sıkıp sıkıp kahrolmaya
değmez hiç kimse için.
Kapatıp bütün ışıkları, ışıksızlıklar içinde oturmaya,
atiyi mazide, muhtemeli mütecellide kaybetmeye değmez...hiç
kimse için.
Kof romantizmlerin nefse hoş gelmesi nefsin kofluğundandır.
Değmez.
Aptallıkta sebatkar olmak lazım. Son bir büyük aptallıkla
bütün aptallıkları sonlandırmaya değmez.
Degmedigini anlayana kadar gecen sureye ne demeliyiz?
YanıtlaSilO sureyi yasadigina mi degmez!
Degmese yasanmazdi, dersek...
O sebatkar aptallar icinde, koroya dahil olunsun ve mars baslasin!
Değmediğini anlamak diye bir şey yok, illa ki bir şeyler bir şeylere değer. Ama en başında, her şeyin başında, her zaman bilinmesi gereken şu ki: kendini topyekun yok etmeye hiç kimse için değmez, böyle biri yok. Beri yandan "zayi olmaz gül temennasıyle vermek hare su" tabi, o da ayrı...sayın adsız.
SilYorumunuzun altına adınızı da yazsaydınız hoş olurdu :)
Bu serzenis bana degil internet sayfasina yapilmaliydi. Yine 'adsiz' yayinlamis! :-( Halbuki ismim otomatik yayinlaniyordu.
YanıtlaSilKimse icin olmeye (canina kiymaya) degmez. Zaten yaradana saygisizlik. Allah, kimseye tasiyamayacagi yuku vermez... bunu bilseler... T.NIL AKCAYLI
"Kendini yok etmek"ten kastım intihar değildi, mecazi manada yok etmeyi kastetmiştim. Bir inat için, nisbet için verilmiş bir kötü karar bir insanın bütün hayatını zindana çevirebiliyor...gibi.
SilYok etmekten kastım buydu.
"Son bir büyük aptallıkla bütün aptallıkları sonlandırmaya değmez"
YanıtlaSille benim icin de mecazi anlam devam ediyordu ta ki; "kendini topyekun yok etmeye hiç kimse için değmez" i okuyana kadar. Yanlis anlama, son yorumla dogru anlama ulastirdi.
T.NIL AKCAYLI