"Ağlamayan kadın akmayan
çeşme gibidir, hiç bir işe yaramaz ya da ötmeyen cennet kuşu gibidir; Tanrı'nın
izniyle kanatları düşer, çünkü ötmeyen kuşa kanat gerekmez."
Camilo Jose Cela, "Pascal
Duarte ve Ailesi"nden.
Bu pasajdan ilhamla:
VAR OLMA
Ağlamak çoğaltmaktır, ağlamak
yaratmaktır. Kainatın kadına biçtiği rol mucizelerin öznesi olmasıdır. Erkek bu
mucizelere en fazla aracılık edebilir... bu mucizelere maruz kalır, şahit olur
ancak erkek. Bu yüzden en büyük şairler hep erkeklerden çıkar.
Kadın mucizeleri mümkün kılacak
donanımdan da esirgenmemiş olandır.
Bu donanımı inkar eden kadın;
merhameti gelişmemiş kadındır, şefkatten yoksun kadındır, çoğaltamayan
kadındır... yani ağlamayan kadındır ve varlığına ihanet halindedir. Ötmeyen
cennet kuşu gibidir işte bu kadın ve tabi ki kanatları düşecektir. Çünkü öylece
uçmasına izin verilemez.
YÖNETME
Dünyayı erkekler, erkekleri de
kadınlar yönetir. Kadının yönetimi dolaylı, görünmez fakat kesindir.
Doğrudan bir yönetim erkeksidir.
Feminizmin istediği kadınların bu doğrudan yönetime ortak olmasıdır. Bu
kadınların zamanla erkeksileşmesi kaçınılmazdır. Feminizm kadınlardan
kadınlıklarını terk etmesini ister.
Dünyayı yönetmek dünyevi ve değersiz bir iştir, erkeklere bırakılmalıdır...
Çünkü kadınların yapılacak daha önemli işleri var!
Çünkü kadınların yapılacak daha önemli işleri var!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder