-
Bekliyorum. Geçmesini bekliyorum. Neyin
geçmesini beklediğimi bilmiyorum. Neyin geçmesi gerektiğini, neyin geçeceğini
de bilmiyorum. Geçen bi arkadaş vardı bizim işte…şimdi yok :p
-
İyi insanların bir çoğu çaresizlikten iyi.
Kötü olmak için değil ama kötülük yapmak için zeka lazım, imkan lazım. İmkanlar
kısıt, kötü olamıyor, mecburiyetten “iyi insan” işte… Çok var bunlardan.
-
Uyku düzeni diye bir şey gerçekten var. Bir
çok gece uykumu düzüp kaçmasından biliyorum, kesinlikle var.
-
Susmak bir eylem midir? Evet ama tersten.
-
Kafayı anlamla bozduysan anlamsızlıkla dost
olmalısın.
-
İnsan samimiyetsizliği tarafından
bıçaklanmamış bir zarif an, bir küçük güzel hissediş için ne çektik be di mi
Vasfiye teyze? Evet.
-
İnsanın hayatının en karanlık % 14.3’lük
kısmının son % 14.3’lük kısım olmasının bir kötü tarafı da o yüzdelik dilimin
artma eğiliminde oluşudur. Sonda çünkü.
-
Şu fani dünyada becerdiğim bir scrabble işi
vardı, son zamanlarda o da yalan oldu. Fazla açık alan bırakmadan oynamaları
gerektiğini çözdü daimi rakiplerim…yenilip duruyorum!
-
Evime kısacık bir saksı çiçeği olarak teşrif
edip vakti zamanında şöyle bir görüntü arz ettiği için bana “ne olacak bunun
sonu, nereye doğru uzayacak?” dedirten çiçeğim-ağacım öldü...keşke demeyeydim
öyle. Sağlam dallarını kurtarmak için suya koydum, onları da o pis beyaz
hastalık vurdu. Salonun bir noktası var, oraya konan çiçeğe o beyaz hastalık
vuruyor, bu 3 oldu! Lanetli nokta sendromu.
- Haklı olma hastalığı diye bişi var. Yani yok da, ben uydurdum, var. Haklı olma ihtiyacı diye bir şey var mı bilmiyorum ama varsa da bu ihtiyacı bu düzeyde tatmin etmeye çabalamak doğrudan hastalıktır bana göre. İki grup insan birbirine tamamen zıt iki fikrin kendilerine ait olanının kesinlikle doğru, kesinlikle % 100 haklı oldukları kanaatindeler. Biri % 100 siyah, öteki % 100 beyaz yani. Sorun şu ki insan gözünün görebildiği 17 milyon civarında renk var ve siyah-beyaz ikilisi bu 17 milyona dahil değil. Çünkü onlar renk değil, renk olarak kabul edilmezler! Bu haklı olma rezilliğinin insanın evren-hayat içinde kendini tarif-takdim çalışmaları içinde yeri olduğu için oluyor tüm bunlar. Ayrıntıya girmek yersiz olur çünkü tek başına yazı konusu bu, yazarım belki bi gün üşenmezsem.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder